سرزمیـن ما – شهرستان اردل در بن بست عقب ماندگی!

شهرستان اردل در بن بست عقب ماندگی!

آبان ۰۷, ۱۳۹۱ سرزمین ما انتقادی و اجتماعی, موضوعات سایت ۰

۲۶ فروردین ۱۳۹۲

شهرستان اردل در بن بست عقب ماندگی!

علل و عوامل، ضعف و ناکارآمدی مسئولین شهرستان و استان

شهرستان اردل در استان چهارمحال بختیاری، از کانونهای مهم و تاریخ ساز بختیاری در دوره های مختلف بوده است و با پیشینه فرهنگی و تاریخی طولانی در مقاطعی مرکز ایلخانی بختیاری یا حاکمیت ایل بختیاری به شمار می رفت. جاده تاریخی معروف به دزپارت که قرن ها شاهراه ایلات و عشایر بود، از این شهرستان می گذشت. از نخستین بخش های تاسیس شده در استان در سال ۱۳۱۶ بخشداری اردل بود. مناطق مهم این شهرستان، علاوه بر شهر اردل و حومه شامل منطقه دشتک، بخش میانکوه، منطقه دیناران و روگر، کاج و … است. و تا چندین سال قبل بخش ناغان و مشایخ هم تابع این شهرستان بود که به دلایلی از جمله عدم توسعه به شهرستان کیار ملحق شد. شهرستان اردل از وسیع ترین شهرستانهای استان محسوب می شد. بعد از انقلاب اسلامی خدمات عمومی زیادی همچون دیگر نقاط کشور در این شهرستان انجام گرفت و چهره پر از محرومیت تاریخی آن تا حدودی دگرگون گردید. اما متاسفانه پس از مدتی شاهد رکود و حتی عقبگرد در مسیر پیشرفت این شهرستان بودیم.

عمده خدمات مهم در این منطقه در ۱۵ سال اول انقلاب صورت گرفت. و می توان گفت از ۲۰ سال گذشته تا کنون هیچ طرح یا پروژه بزرگ و قابل توجه یا توسعه مناسبی همچون سایر شهرستانها در اینجا صورت نگرفته است. و کمتر شاهد تحول مهم در راستای تحقق خواسته های مردم بودیم. اگر چه استان ما در همین حالت نیز از سایر استانها عقب بوده اما این شهرستان حتی نسبت به سایر شهرستانهای استان عقب مانده و در بن بست عجیبی گرفتار شده است. برخی مصادیق این عقب ماندگی از نظر توسعه و عمران عبارتند از :

۱ــ عدم پیشرفت و توسعه مناسب به لحاظ تقسیمات کشوری در مقایسه با دیگر شهرستانها که در آنها پیشرفت نسبی صورت گرفته است و در اغلب آنها بخش های متعدد و حتی شهرستان جدید بدون داشتن شرایط کامل ایجاد گردید اما در اینجا مسئولین ناتوان از ایجاد حتی یک بخش جدید بودند. به عنوان نمونه منطقه دشتک ۳۰ سال است که استحقاق تبدیل به بخش را دارد اما مسئولان به بهانه های واهی از اقدام در این مورد که کمترین خواسته طبیعی و بحق مردم است شانه خالی کردند

۲ـــ عدم توسعه جاده ها و مشکلات فراوان جاده ای از جمله وضعیت اسفبار مسیر اردل به سمت دشتک و آلیکوه که از بدترین جاده های پر رفت آمد به شمار می رود. و همچنین عدم پی گیری جاده مهم و سراسری فارسان ـ دشتک که پس از ۸ سال از شروع آن به دلیل ضعف مسئولان در اجرای پروژه ها و عدم تخصیص اعتبار لازم، هنوز ۲۰ درصد پیشرفت نداشته است.

۳ـــ هیچگونه طرح بزرگ و پروژه سراسری همچون طرح هایی که در شهرستانهای دیگر انجام گرفته در این منقطه اجرا نشده است مانند کارخانه ها و صنایع بزرگ و اشتغال زا.

۴ـــ مشکلات دیگر همچون مشکل آب آشامیدنی باوجود قرار داشتن در کنار رودخانه ها و چشمه ساران بزرگ، بیکاری فزاینده جوانان و بیگاری و عملگی آنها در استانهای دیگر و مهاجرت به شهرها، انتقال آب رودخانه های آن به اصفهان که باعث نابودی محیط زیست و خشکسالی منطقه می شود، بی توجهی به میراث فرهنگی و صنعت گردشگری، وضعیت درمانی اسفبار و آموزش و پرورش از هم گسیخته و ضعیف و… بسیاری از موارد دیگر. که در آینده به آن خواهیم پرداخت.

شاید همین مسائل باعث گردید که این شهرستان نه تنها پیشرفت لازم را نداشته باشد بلکه بخش هایی نیز از آن جدا گردد از جمله منطقه ناغان که از این شهرستان منتزع گردید و مردم منطقه دشتک نیز نا امید از حل مشکلات آنان در شهرستان اردل از جمله عدم حل مسئله بخشداری، خواهان جدایی و الحاق به فارسان شوند. اگر روند مسائل اینگونه پیش رود از شهرستان! چه خواهد ماند آیا نگرانی در این مورد منطقی نیست؟ این عقب ماندگی علل و عوامل متعددی دارد که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم.

برخی عوامل عقب ماندگی شهرستان اردل:

۱ـ عملکرد ضعیف فرمانداران نالایق و مسئولان ضعیف اجرائی و ناکارآمدی آنان که همچنان ادامه دارد.

۲ـ ناکارآمدی و بخشی نگری مسئولان استان در برنامه ریزی و تخصیص اعتبارات و طرح ها.

۳ـ اختلافات سیاسی و محلی که نیروهای سیاسی وبه عبارت دیگر سیاست زده به آن دامن زده اند

۴ـ بی توجهی معنا دار نمایندگان حوزه انتخابیه نسبت به مشکلات این شهرستان.

۵ـ تنگ نظری ها و محدودنگری معدودی از نیروهای دخیل در اردل، و عوامل دیگر.

عمده ترین آنها ضعف مدیریتی در استان و شهرستان است.متاسفانه روند انتصاب نیروهای فاقد توان و شایستگی لازم و متملق و صرفا بر اساس زد و بند با نماینده و مسئولان و یا رفاقت و روابط با ستادهای انتخاباتی از دوران دو دولت قبلی باب شده و در سالهای اخیر این روند با انتصاب افراد نالایق، ضعیف، فاقد کارایی و بدون تجربه کافی و.. افزایش یافته است که تبعات آن هدر رفت امکانات، فرصت ها، مهاجرت شدید به شهرها، تحمیل هزینه بر بیت المال و ادامه مشکلات و مسائل دیگر می باشد. که امیدواریم این وضعیت اصلاح گردد. در همین راستا باید اشاره کرد که مسئولانی هم بودند که با پی گیری و تلاش در جهت حل مشکلات و خواسته های مردمی حرکت کردند که جای سپاس و تقدیر دارد. از جمله اولین فرماندار اردل زنده یاد ابوالقاسم شفیعی و نیروهای فعال دیگر. همچنین برخی فعالان فرهنگی و ادبی یا افرادی با دیدگاه فرهنگی که توانستند با اقدامات موثر و برگزاری جشنوارهای بزرگ بختیاری در بازسازی نقش تاریخی و فرهنگی این شهرستان و معرفی شایسته آن موثر باشند… مطالب طرح شده بخشی از واقعیت های تلخ و انکار ناپذیر است که موجب عقب ماندگی مضاعف این منطقه شده است و باید هرچه سریعتر راهکارهای برون رفت از این بن بست را بررسی و اجرایی کرد. .

شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی رضابهرامی دشتکی ـ ۲۶فروردین۹۲

سایت: سرزمین ما

bigtheme