سرزمیـن ما – فقر و بیکاری گریبانگیر جوانان

فقر و بیکاری گریبانگیر جوانان

آذر ۰۷, ۱۳۹۴ سرزمین ما انتقادی و اجتماعی, موضوعات سایت ۰

چهارمحال بختیاری بیشترین نرخ بیکاری در کشور را دارد کرمان با ۶٫۵ درصد کمترین و چهارمحال و بختیاری بابیش از ۱۶ درصد بیشترین نرخ بیکاری را در کشور به خود اختصاص داده اند.

فقر و بیکاری گریبانگیر جوانان و خانواده ها

افزایش فقر و بیکاری جوانان بویژه فارغ التحصیلان دانشگاها زنگ خطری برای کشور و جامعه است که باید مسئولان فراتر از سخنرانی و ارائه آمار ساختگی، اقدامات عملی سریع برای حل آن در نظر بگیرند قبل از آنکه به بحرانی عظیم تر و غیر قابل کنترل تبدیل شود… در استان محروم چهارمحال بختیاری بویژه در اکثر مناطق بختیاری نشین فقر و بیکاری و محرومیت بیداد می کند و جوانان و فارغ اتحصیلان دانشگاها مجبور به مهاجرت به شهرها و سایر استانها شده اند که در آنجا دور از خانواده با بدترین شرایط مجبور به بیگاری و عملگی و کارهای سخت می شوند

فقر و بیکاری گریبانگیر جوانان

برای درک بهتر ماجرا بهتر است به مثال روی آوریم و آمارهایی مانند «نوجوان بودن ۱۸ درصد افراد تحت پوشش کمیته امداد»، «گسترش فقر نسبی در حوزه مسکن به ۷۰ درصد» و حتی رشد بسیار سریع پدیده های شومی مانند کارتن خوابی و امثال آن را مرور کنیم تا دریابیم که منظور از جوان شدن فقر چیست.
«فقر»؛ درباره این واژه و انواع آن زیاد گفته و حتی نهادهای فراوانی برای ریشه کن کردن آن تأسیس شده؛ اما به رغم همه این توجه ها و تأکیدات، آنچنان به این مقوله بی تفاوت بوده‌ایم که اکنون می‌بینیم جوان شده است!
به گزارش «تابناک»، در میان معضلاتی که گریبان جامعه ایرانی را گرفته و سبب ساز اشکالات فراوانی می‌شود، «فقر» مقوله ای بسیار متفاوت است، زیرا از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی مورد توجه مسئولان بوده و برنامه ریزی هایی برای زوال آن صورت گرفته، ولی کمتر توفیقی در این زمینه حاصل آمده است.
البته مفهوم فقر به مرور زمان دستخوش تغییرات فراوانی شده تا جایی که اگر در گذشته به قوت شب و سرپناه محدود می‌شد، اکنون اثر آن را در بسیاری از مشکلات و معضلات، از بزهکاری گرفته تا بیکاری و… می‌توان دید و حتی در توجه به آن، مقوله های نوینی مانند فقر مطلق و نسبی و یا حتی خط فقر را هم لحاظ کرد.
اما از صورت های مختلف فقر و تأثیرات آشکار و پنهان آن که بگذریم، اتفاق دیگری توجه مان را به خود جلب خواهد نمود که چه بسا دردناک تر از شیوع فقر یا شدت آن در جامعه باشد؛ «جوان شدن فقر». اتفاقی که می‌توان با تأمل در آن، آینده ای را دید که در آن فقر رشد کرده و اثرات شومش توسعه یافته است.
البته آمار و ارقام ها در این باره بسیار زیادند؛ اما برای درک جوان شدن فقر در کشور می‌توان به سراغ مؤلفه های دیگری هم رفت. مثل «بیکاری» که رشد آن مترادف بسیاری از مشکلات و معضلات است، یا «کارتن خوابی» که آمارها حکایت از ۷۰۰ برابر شدن شمارشان در تهران از سال ۹۰ به بعد را دارد که نتیجه مستقیم آن، افزایش شمار زباله گردان، مرگ و میر ایشان در خیابان و حتی تزریق «فقر» به چهره برخی محلات در شهرهاست؛ محلاتی که برای زدودن این تصویر از آنها و البته ایمن نمودنشان، گاه سال ها تلاش و ممارست و صرف هزینه های بسیار هنگفت لازم است.

این در حالی است که فارغ از این چهره زشت فقر، جوان شدن فقر را از مشکلاتی که گریبانگیر جوانان در آغاز زندگی است هم می‌توان فهمید و دریافت که این عامل چه تأثیری در اتفاقات شومی همچون افزایش سن ازدواج، کاهش نرخ ازدواج و فرزندآوری، افزایش نرخ طلاق و احتمال تجرد قطعی و حتی شکل گیری آفت هایی چون ازدواج سفید و … دارد.

به همه این آمارهای ناخوشایند و نگران کننده می‌توان ابعاد غیرمادی ماجرا را هم افزود، زیرا می‌دانیم درآمد اندک به بهره مندی اندک از مواهب جامعه منجر شده و فقر مادی به فقر فرهنگی نیز تسری پیدا می‌کند. همه این ها در حالی است که می‌دانیم گسترش فقر در زندگی امروزی به اتفاقاتی فراتر از سوءتغذیه گره می‌خورد و در نتیجه اتفاقاتی چون هجوم بیماری ها و هزینه های درمان این آلام فیزیکی، هم سهم زیادی در فقیرتر کردن این قشرهای جامعه دارد و هم فشار زیادی به دولت ها وارد خواهد آورد.
بنابراین، باید گسترش فقر در جوانان ایرانی را به معنای مشکلات طبیعی و غیر طبیعی فراوانی در سالهای پیش روی بدانیم و انتظار پدید آمدن طیفی در جامعه را بکشیم که برای رفع مشکلاتشان، توان دولت مردانمان کافی نیست، زیرا مشکلشان ریشه در گذشته دارد و بسیار عمیق است.
بر این اساس جا دارد دولتمردان، نمایندگان مجلس و دیگر افرادی را که در عرضه سیاست در کشورمان نقش آفرینی می‌کنند، خطاب قرار داده و از ایشان بخواهیم اگر از موضوعاتی همچون «برجام» و مناقشات و منازعات سیاسی فارغ شدند، فکری هم به حال مشکلاتی مانند بیکاری یا گرانی مسکن کنند و بدانند که بی توجهی به این مشکلات و ندید گرفتن مشکلات معیشتی جامعه بوده که موجب شده فقر تا این اندازه در جامعه ریشه بداوند و آینده کشورمان را تهدید کند!

چهارمحال بختیاری بیشترین نرخ بیکاری در کشور دارد

– مرکز آمار ایران اعلام کرد: ۱۰ استان کشور دارای نرخ بیکاری تک رقمی و ۲۱ استان دیگر دارای نرخ بیکاری دو رقمی هستند.
چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار تابستان ۱۳۹۴ نشان می دهد، دو استان کرمان با ۶٫۵ درصد کمترین و چهارمحال و بختیاری با بیش از ۱۶ درصد بیشترین نرخ بیکاری را در میان استان های کشور به خود اختصاص داده اند.
استان های آذربایجان شرقی، خراسان جنوبی و مرکزی نیز دارای نرخ بیکاری کمتر از هشت درصد هستند و به غیر از استان چهارمحال و بختیاری، فقط استان کرمانشاه دارای نرخ بیکاری بیش از ۱۵ درصد است.
نتایج نشان می دهد نرخ بیکاری ۱۹ استان کشور از میانگین نرخ بیکاری تابستان ۹۴ (۱۰٫۹درصد) بیشتر است.
استان های اصفهان و خراسان رضوی با اینکه صنعتی و همچنین دارای رتبه های بالا از نظر جذب گردشگر هستند، اما نرخ بیکاری بیش از ۱۳ درصد را تجربه می کنند.
مقایسه تابستان امسال نسبت به فصل مشابه ۹۳ نشان می دهد وضعیت بیکاری نه تنها بهبود نیافته بلکه این نرخ از ۹٫۵ درصد به ۱۰٫۹ درصد رسیده است. به عبارتی در فاصله این دو فصل ۱٫۴ درصد بر نرخ بیکاری افزوده شده است. منبع: اقتصادتودی

تصاویری از فقر و بدبختی در چهارمحال بختیاری ـ مناطق محروم بختیاری نشین