سرزمیـن ما – کتاب تازه تر از باران منتشر شد

کتاب تازه تر از باران منتشر شد

مهر ۲۴, ۱۳۹۴ سرزمین ما شعر و ادب, موضوعات سایت ۰

کتاب تازه تر از باران منتشر شد

کتاب “تازه تر از باران” تالیف دکتر وحید خلیلی حاوی رویکرد جدید و کاربردی در آموزش زبان و ادبیات فارسی منتشر شد. دیماه ۱۳۹۲

اطلاعات بیشتر درخصوص این اثر ادبی :

متن اصلی در وبلاگ: vahidkhalili.blogfa.com

…

تصویر مرتبط

اشاره: دکتر وحید خلیلی اردلی:

*دکترای زبان و ادبیات فارسی؛ ـ مولف چندین اثر ادبی ـ ویراستار کتاب و مجلات مختلف؛ ـ پژوهش در حوزه‌های: الف) زبان و نگارش فارسی در فضای مجازی؛ ـ ب) ادبیات بختیاری و اقوام ایرانی.

* مؤلف کتاب «تازه‌تر از باران»؛ و کتاب‌هایی که در حال تألبف و تدوین هستند… عنوان بعضی از مقاله‌های منتشرشده:

اردیبهشت، بهشت هجاهای فارسی؛ ـ ۲٫ بررسی شعر محلی قیصر امین پور؛ ـ ۳٫ بررسی جذابیت متنی درس‌های ادبیات متوسطه؛ ـ ۴٫ نگاهی جامعه‌شناختی به شاهنامۀ فردوسی؛ ـ ۵٫ حافظ و عتابش به ریاکاران!؛ ـ ۶٫ ما و واژگان وارداتی!؛ ـ ۷٫ فردوسی و نیازهای نسل امروز؛ ـ ۸٫ قیصر امین‌پور در میان دو آیینه؛ ـ ۹٫ فرهنگ پرسمان در آموزش‌وپرورش؛ ـ ۱۰ کتاب، شناسنامه ایرانیان؛ ـ ۱۱٫ به‌راستی تو کیستی حافظ؟!؛ ـ ۱۲٫ نوروز، خانه‌تکانی تکرار؛ ـ ۱۳٫ جهان زیر باران سخن سعدی؛
۱۴٫ بازخوانش نخستین بیت شاهنامۀ فردوسی؛ ـ ۱۵٫ مروری بر زندگی ملًای کرونی (شاعر)؛ ـ ۱۶٫ کاوشی در بازتاب امثال سائره و مشهور قرآن در امثال منظوم فارسی؛ ـ ۱۷٫ به نام حافظ، به کام همه!؛ ـ ۱۸٫ و… .*** رسالۀ دکترا: بررسی وضعیت نگارش فارسی در فضای مجازی (اینترنت)
————
مقاله‌های مستخرج از رساله و منتشرشده: مقالۀ اول: وضعیت نگارش فارسی در وب‌سایت‌های پربینندۀ کشور از منظر اصول ویرایش فنّی ( مجلۀ علمی ـ پژوهشی پژوهش زبان و ادبیات فارسی) مقالۀ دوم: الگوهای غیرمعیار در نوشتار پایگاه‌های اینترنتیِ پربیننده از منظر اصول ویرایش زبانی (فعل، اسم و حرف) (مجلۀ علمی ـ پژوهشی نقدادبی و سبک‌شناسی)

…

مطالب قبلی:

خدا زمین را شاعر آفرید

…زمین بیدار است؛ درکار است؛ و بیهوده به فصل‌ها سلام نمی‌کند؛ چشمه‌ها را نه بی‌ فلسفه می‌جوشاند، نه بی فلسفه می‌خشکاند! با هوشیاری، جویبارها را می‌پاید، دستشان را می‌گیرد و به تشنگی یک درخت می‌رساند و نوروز، سرآغاز همین نگاه تازه است، همین احترام به محیط‌زیست. زمین مادرانه می‌نشیند و کودک رویِـش را می‌نوازد، می‌پاید و ماه را به رنگ‌آمیزی شاخه‌ها دعوت می‌کند. به بهار نگاه کن که چگونه تازگی را در رگ‌های خاک می‌دَمـاند و نسیم، آهسته آهسته بالا و پایین می‌دَود و کاکُل کرفس‌ها و ریواس‌ها را شانه می‌زند، مهربانی را در دست‌های باد و امید را در برگ‌های بید می‌نشاند؛ بی آن که زمستان را برنجاند یا پاییز را فراموش کند…

انگاری خدا زمین را شاعر آفرید تا واژه‌هایش را گاه از برگ، گاه از ماه، گاه از چشمه‌ها و گاه از خیال تازۀ یک کودک عاشق برگیرد، تا غزلی بسراید و در دیوانی به وسعت «تازگی» و «دگرگونی» به یادگار بگذارد… اگر بگوییم که زمین، مشتی سنگ و خاک است که از آب‌ها جدا شده و در گوشه‌ای از این گیتی شگفت افتاده، به سلام جوانه‌ها و شکوفه‌ها کم لطفی نکرده‌ایم؟! زمین اهل ذوق و تماشا است؛ اهل شوق است؛ مثل ما نفس می‌کشد، نقاشی می‌کند و دلش برای خورشید تنگ می‌شود. شوق دیدار جوانه‌ها را دارد، اشتیاق دوباره دیدن رویش و نسیم در جانش ریشه دارد، زمینی که اینگونه می‌شناسی‌اش، برای همۀ درخت‌ها، جویبارها، رودها، سبزه‌ها و انسان‌ها قابل احترام است؛ محیط‌ زیست است دیگر… فروردین ۱۳۹۶

وحید خلیلی اردلی

وبلاگ: از کوچه رندی

به یاد بهمن علاالدین

برتارهای احساس قبیله ام

دستان ظریف “هیجار” سرای ایل

زخمه نخواهدزد

“تاراز” ییلاق تعصب ورنج

غروب غریب “مال کنون” را

برای عاشقان ایل

فریادنمی کند

فرداکه کودکان دشت

ترانه های “لچک ریالی: را