شاعران بختیاری ـ داراب رئیسی

خرداد ۱۲, ۱۳۹۲ سرزمین ما شعر و ادب, موضوعات سایت ۱

  اشعار شاعران بختیاری(۱۷) 

 داراب رئیسی

         داراب رئیسی از شاعران معروف و نام آشنای بختیاری ، متولد کوهرنگ در استان چهار محال بختیاری  و مقیم اصفهان است وی تاکنون چندین کتاب در موضوعات شعر و ادب بختیاری منتشر نموده است .  مجموعه شعر گلبانگ بختیاری (۱۳۷۰) و دوبیتی های بختیاری(۱۳۷۲) از آثار اوست.       

         روزگار بختیاری

بده دستت به دستم ای توچی خُومْ بریم وا یَکْ دیاربختیاری

بریم ز حُونـه ی سرد زمســتون بیــاریم نـو بهار بختیاری

به وینـیمْ که زمین و اَفْتَو و مَه هِدِنْ نقش و نگار بختیاری

صدای قَهْقَـهه شادی به یَشْـنیمْ ز کَوْگِ کوهسار بختیاری

بیاهیمْ هر دوتامون مال به َایْلاق به بازُفْـت و مُنارِ بختیاری

به چینیم هر دوتامون دونـه دونه به سی توشه کُنار بختیاری

ز او گَهْپونِ ریش اِسْبید به یَشْنیمْ گذشـت روزگار بختیاری

بِگُنْ ، سی مُـونْ پِیایَلْ وانَمِ دل ز فتح قنـدهـار بختیاری

ز رزم بــی اَمــونِ آعـلیــداد زجنگ نُه هزار بختیاری

ز جنگ شاه قاجار و اسد خُون ز عزم استوار بختیاری

ز استبداد و زمَحْمَدْ علی شاه ز رزم آشکار بختیاری

یَهَوْ آبیدْ استبدادِس و خُسْ اسیر و خوار و زارِبختیاری

بِگُنْ سی مون زدَوْرونِ رضاخان ز داغ ریشه دار بختیاری

ز خشم و کینه ی او وا عشایر ز رنج بی شمار بختیاری

ز قهروکینه ای خواست او دِرارِ خدا دونا دمار بختیاری

بِگُنْ در راه دین و حفظ قرآن خدا هَیْ بید یار بختیاری

بگن جون دادنِ درراهِ دین هِدْ همیشه افتخار بختیاری

بگن «داراب» هم وا دفتر دل نشستَیْ مِنْ گُدارِ بختیار

بهاریه

میون سنگر سرد زمستون

دو چشم سر سرما تا خَو آبید

تمام لشکرس وا یک اشاره

اسیر برق تیر افتو آبیـد

عروس کُه ز سر ورداشت چادر

بهار آبید و دنیامـون نو آبید

ز سر تا چادر اسپید ورداشت

 دل عاشق به دیـدارس او آبید

پیایل پای نهادن سر به صحرا

 به عشق گل تیاسون بی خَو آبی

دواره قهقهه کَوگ بهاری

یکی وا توف توف برفو آبید

چَویل و بِلهر و ریواس و هرکول

صفا بخش هزارون اَو رَو آبید

دواره «دیمه و چلگرد و اردل»

 اسیر خشم تنـد سیلو آبید

چغاخور هم ز اشک شوق کلار

چه گود گندمون پر ز مندو آبید

بهار آبید و بقالـون دنیا

 رونه هر یکی سی سور او آبید

 حساو دفترانه تا واز کردن

جهون در پیش چشم لر شَو آبید

یاد گَویل

باز ای دل میل صحرا ایکنه

 آه سردس یاد گرما ایکنه

پا نهاد مِن رِکاو آرزو

 باز یاد گویل و دا ایکنه

 عُقدسه وایاد گویل ومال خوس

من دیار بی کسی وا ایکنه

آخرس واردن من ایل و مال

تَیْ همه،ای شهر رُسوا،ای کُنه

شهرِآهن، شهر دیـوار بلنــد

کی دِلُمْ وا چینچی تا،ای کُنه

بهکه بددیده زای حُرجینِ سُهْرْ

وَیْدِنِ مِنْ شهرِ حاشا، ای کُنه

آرمونچی شعر«داراب»خُمون

روزوشوهَیْ مِنْ دلم جا،ای کنه

 سایت سرزمین ما